Rak szyjki macicy

O raku szyjki macicy, objawy i wykrywanie

Rak szyjki macicy powstaje z komórek nabłonka wyścielających kanał szyjki macicy.

Tylko w 2014 roku na raka szyjki macicy na Dolnym Śląsku zachorowało 236 kobiet. Ponad 85% nowych zachorowań dotyczy kobiet zamieszkałych w krajach rozwijających się. Polska choć należy do państw o średnim poziomie zachorowalności na ten typ nowotworu, charakteryzuje się jednym z najwyższych wskaźników umieralności z jego powodu.

Na raka szyjki macicy chorują kobiety w każdym wieku. Szczyt zachorowań przypada na 6. dekadę życia, ale obecnie chorują coraz młodsze pacjentki. Liczba zachorowań rośnie zwłaszcza w przedziale wiekowym między 35. a 44. rokiem życia.

Rak szyjki macicy na żadnym z etapów swojego rozwoju nie daje charakterystycznych objawów klinicznych. Stany przednowotworowe i wczesne stadia zaawansowania przebiegają bezobjawowo, dlatego tak ważne są regularne badania przesiewowe u kobiet, które nie wykazują żadnych objawów chorobowych.

Objawy niespecyficzne, które mogą występować w wyższych stadiach zaawansowania choroby, ale nie muszą być z nią związane:

  • nieprawidłowe krwawienia i upławy z dróg płciowych,
  • bóle podbrzusza i okolicy lędźwiowo-krzyżowej.

Podstawą rozpoznania raka szyjki macicy jest badanie mikroskopowe, popularnie nazywane cytologią. Klasyfikacja komórek pobranych do badania podczas testu cytologicznego opiera się obecnie na systemie Bethesda (wcześniej stosowano skalę Papanicolau).

  1. Cytologia prawidłowa, odpowiada grupie I w skali Papanicolau.
  2. Cytologia prawidłowa z łagodnym stanem zapalnym.
  3. Cytologia prawidłowa ze stanem zapalnym, odpowiada grupie II Papanicolau.
  4. AGUS/ASCUS – wynik nieprawidłowy, w rozmazie występują komórki nieprawidłowe, których nie da się jednoznacznie zakwalifikować. W takich przypadkach zazwyczaj zalecana jest kontrola cytologiczna za 6 miesięcy.
  5. Bethesda LSIL – wynik nieprawidłowy, obecność pojedynczych komórek, co do których istnieje ryzyko przekształcenia w nowotwory, wynik odpowiada III grupie i zazwyczaj oznacza ostry stan zapalny.
  6. Bethesda HSIL – wynik nieprawidłowy, rozmaz zawiera liczne komórki, z podejrzanymi zmianami wysokiego stopnia, wskazuje na konieczność wykonania badania histopatologicznego.

W przypadku wykrycia komórek świadczących o rozwoju nowotworu, wykonuje się następujące badania, służące określeniu stanu zaawansowania choroby w całym organizmie:

  1. Badanie ginekologiczne przez pochwę i odbytnicę.
  2. Badanie USG lub TK jamy brzusznej.
  3. Badanie RTG klatki piersiowej.
  4. Badania laboratoryjne krwi.
  5. Cystoskopia – oglądanie pęcherza moczowego za pomocą wziernika z kamerą i z ewentualną biopsją.
  6. Rektoskopia – oglądanie odbytnicy za pomocą wziernika z kamerą i z ewentualną biopsją.
  7. Badanie radiologiczne kości.
  8. Wyłeżyczkowanie jamy macicy lub histeroskopia, czyli obejrzenie wnętrza macicy.
  9. Wyłeżyczkowanie kanału szyjki macicy .
  10. Konizacja, czyli wycięcie stożka tkanki z części pochwowej macicy.

Rak szyjki macicy – czynniki ryzyka, profilaktyka, leczenie

Rak szyjki macicy

Czynnikiem wywołującym raka szyjki macicy jest wirus brodawczaka ludzkiego HPV o wysokim potencjale rakotwórczym, przenoszony drogą płciową i wywołujący przewlekłe zakażenie. Rak szyjki macicy to jedyny nowotwór, w przypadku którego stwierdzono jednoznacznie czynnik konieczny do jego rozwoju.

Przetrwałe infekcje wynikające z zakażenia wirusem HPV o wysokim potencjale rakotwórczym, odpowiadają za powstawanie raka nie tylko w nabłonku szyjki macicy, ale i sromu, pochwy, odbytu czy dolnego odcinka jelita grubego.

Zakażenie HPV to jedna z najczęstszych chorób przenoszonych drogą płciową. Prezerwatywy nie stanowią 100% zabezpieczenia przed zakażeniem tym wirusem.

Do czynników ryzyka zachorowania na raka szyjki macicy należą poza tym:

  • wczesne rozpoczęcie życia seksualnego,
  • duża liczba partnerów seksualnych,
  • duża liczba porodów,
  • palenie tytoniu,
  • niski status socjoekonomiczny,
  • wieloletnie stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych,
  • otyłość,
  • niewłaściwa dieta (np. dieta uboga w witaminę C),
  • zakażenie wirusem HIV,
  • stany zapalne narządu płciowego,
  • stany obniżonej odporności. 

Podstawą profilaktyki inwazyjnego raka szyjki macicy jest wykrywanie choroby na etapie stanu przednowotworowego. Stan przednowotworowy to stan, w którym proces nowotworzenia rozpoczął się, jest widoczny w badaniu, ale w odróżnieniu od raka jest całkowicie wyleczalny! 

Co zrobić, żeby wykryć raka szyjki macicy na etapie stanu przednowotworowego?

Zgłoś się do ginekologa, wykonaj przesiewowe badanie cytologiczne, skonsultuj je z Twoim lekarzem prowadzącym i powtarzaj badanie regularnie (minimum raz na trzy lata, najlepiej raz w roku). Cytologia to kilkuminutowe badanie, bezbolesne i bezpłatne dla kobiet w wieku 25-59 lat.

W profilaktyce raka szyjki macicy istotne są także:

  • zdrowy i higieniczny tryb życia – odpowiednia dieta, aktywność fizyczna, higiena życia seksualnego,
  • szczepionka w młodym wieku przeciwko wirusowi HPV,
  • rezygnacja z palenia tytoniu.

Coraz powszechniej stosowaną metodą leczenia raka szyjki macicy jest leczenie chirurgiczne, którego celem jest wycięcie zmiany w granicach zdrowych tkanek.

W przypadku stanów przedrakowych stosuje się:

  • zabiegi typu LEEP/LETZ (wycięcie stożka macicy za pomocą specjalistycznej pętli),
  • konizacja (usunięcie zmian nowotworowych nożem chirurgicznym),
  • elektrokonizacja (usunięci zmian nowotworowych z użyciem prądu),
  • konizacja promieniem lasera,
  • amputacja chirurgiczna szyjki macicy.

Współczesne metody leczenia uwzględniają coraz młodszy wiek pacjentek oraz coraz starszy wiek ciężarnych. W miarę możliwości stosuje się metody jednocześnie usuwające całą zmianę, ale oszczędzające narząd i nieograniczające funkcji rozrodczych.

W przypadku leczenia raka szyjki macicy stosuje się oddzielnie lub łączy:

  • metody chirurgiczne,
  • radioterapię,
  • chemioterapię.